Zlatan Ibrahimović (wym. ['zlatan ibra'xi:mɔʋitɕ]; ur. 3 października 1981 w Malmö) – szwedzki piłkarz pochodzenia bośniackiego i chorwackiego występujący na pozycji napastnika w amerykańskim klubie Los Angeles Galaxy. W latach 2001–2016 reprezentant Szwecji. Ibrahimović jest wychowankiem klubu Malmö FF, w którym debiutował w szwedzkiej ekstraklasie w 1999. W 2001, za 10,8 mln euro przeszedł do Ajaxu Amsterdam, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Holandii, a także Puchar Holandii i Superpuchar Holandii[potrzebny przypis].

Od 31 sierpnia 2004 grał w Serie A w Juventusie, który zapłacił za jego transfer 19 mln euro. W debiutanckim sezonie był najlepszym piłkarzem Juventusu, w 2004 w rankingu FIFA został wybrany ósmym piłkarzem na świecie. Sezon 2005/2006 był już znacznie mniej udany dla Ibrahimovicia niż poprzedni. Grał wprawdzie bardzo dobrze, jednak strzelił „tylko” 14 bramek. Mimo to ówczesny trener Juventusu, Fabio Capello, wciąż stawiał na niego, często kosztem Alessandro Del Piero, podstawowego zawodnika Juventusu. Kiedy Juventus został zdegradowany do Serie B (włoska druga liga) Ibrahimović postanowił, że opuści Delle Alpi[potrzebny przypis].

10 sierpnia 2006 roku przeszedł z Juventusu do Interu Mediolan za kwotę ok. 32 mln euro. Trzy razy z rzędu zdobył z nim mistrzostwo Włoch, w sezonach 2006/2007, 2007/2008 i 2008/2009. W ostatnim z nich strzelając 25 goli Szwed został królem strzelców Serie A[potrzebny przypis].

27 lipca 2009 roku podpisał kontrakt z FC Barceloną, a Inter otrzymał za niego 45 mln euro oraz Samuela Eto’o[potrzebny przypis].

28 sierpnia 2010 AC Milan poinformował, że Ibrahimović zostanie wypożyczony na sezon 2010/2011 do tego klubu z przymusem wykupu za 24 miliony euro. Po przejściu testów medycznych zawodnik 29 sierpnia podpisał kontrakt. W sezonie 2011/2012 został królem strzelców Serie A z 28 bramkami[potrzebny przypis].

W lipcu 2012 roku Zlatan Ibrahimović podpisał kontrakt z Paris Saint-Germain, które zapłaciło za szwedzkiego napastnika 23 mln euro. Od tego czasu Ibrahimović zarabiał 13 mln euro rocznie, stając się dzięki temu najlepiej zarabiającym piłkarzem we Francji. Swojego pierwszego gola w barwach drużyny z Paryża zdobył w 64. minucie, a potem 90. minucie z rzutu karnego w ligowym spotkaniu z FC Lorient (2:2). W swoich występach strzelił od 1 grudnia 2012 roku 113 bramek w 122 meczach. Przyczynił się w znacznym stopniu do awansu w Champions League z fazy grupowej asystując przy 5 bramkach i strzelając 2 bramki[potrzebny przypis].

Ibrahimović rozdający autografy kibicom Barcelony.

1 lipca 2016 roku został zawodnikiem Manchesteru United. Oficjalnie w klubie zadebiutował 7 sierpnia 2016 roku w wygranym 2:1 meczu o Tarczę Wspólnoty przeciwko Leicester City. Szwed rozegrał wówczas całe spotkanie, strzelił bramkę na 2:1 i wygrał pierwsze trofeum w nowym klubie[2]. 14 sierpnia 2016, podczas wygranego 3:1 meczu z Bournemouth zadebiutował w Premier League, zdobywając jednocześnie swojego pierwszego gola[3].

1 lipca 2017 roku, wygasł jego kontrakt z Manchesterem United[4], natomiast 24 sierpnia 2017 podpisał nowy, roczny kontrakt z tym klubem[5]. 22 marca 2018 klub poinformował, że umowa Ibrahimovicia została rozwiązana ze skutkiem natychmiastowym, za porozumieniem stron[6].

23 marca 2018 został oficjalnie zaprezentowany jako zawodnik Los Angeles Galaxy